ضبارکلغتنامه دهخداضبارک . [ ض ُ رِ ] (ع اِ) ضبراک . شیر بیشه . || (ص ) شتر دفزک . || مرد توانا و استوارخلقت و فربه بسیار اهل و عدد. (منتهی الارب ). مرد بزرگ . (مهذب الاسماء). ج ، ضَبارک . (منتهی الارب ).
