ضبنطیلغتنامه دهخداضبنطی . [ ض َ ب َ طا ] (ع ص ) رجل ٌ ضَبَنْطی ̍؛ مرد قوی و نیک توانا. جَمل ضبنطی ، کذلک . (منتهی الارب ).
