ضبوکلغتنامه دهخداضبوک . [ ض ُ ] (ع اِ) ضبوک الارض ؛ خطهای زمین که از وزیدن باد پیدا گردد. || ضبوک الغیث ؛ آمادگی ابر است باران را. (منتهی الارب ).