ضجوجلغتنامه دهخداضجوج . [ ض َ ] (ع ص ) ناقه ٔ فریادناک بوقت دوشیدن و بار کردن . (منتهی الارب ). شتر ماده که بوقت دوشیدن و بار کردن فریاد کند. (منتخب اللغات ). بانگ کننده . (مهذب الاسماء).
