ضغیغةلغتنامه دهخداضغیغة. [ ض َ غ َ ] (ع ص ، اِ) مرغزار تر و تازه . (منتهی الارب ). مرغزار. (مهذب الاسماء). || خمیر تنک . || گروه مردم مختلط از هر صنف . || نان برنج تنک . || زندگانی خوش با فراخی و خصب . (منتهی الارب ).
