ضفاطةلغتنامه دهخداضفاطة. [ ض َ طَ ] (ع مص ) سست رأی و ضعیف عقل شدن ، و منه حدیث عمر: اللهم انی اعوذ بک من الضفاطة. (منتهی الارب ). || چنگ زدن . (مهذب الاسماء).
