ضفاط

ضفاط. [ ض َف ْ فا ] (ع ص ) شتربان . شتردار. ساربان . آنکه شتر را به کرایه دهد. || برنده ٔ متاع از جائی بجائی .(منتهی الارب ). مُکاری . بازرگان . (مهذب الاسماء). || ریخ زننده . || فربه فروهشته گوشت و گران بدن که با قوم همراهی نتواند. (منتهی الارب ).