ضفدعینلغتنامه دهخداضفدعین . [ ض ِ دَ ع َ ] (اِخ ) یکی [ ستاره ]که بر دنبال است (یعنی بر دنبال قیطس ) با آن یکی که بر دهان حوت جنوبی است ضفدعین خوانند، ای دو چغز.