ضمیلةلغتنامه دهخداضمیلة. [ ض َ ل َ ] (ع ص ) زن برجای مانده . || زن لنگ ، و منه : ان رجلاً خطب الی معاویة بنته عَرجاء فقال انها ضمیلة فقال انی ارید ان اتشرف بمصاهرتک و لاارید للسباق فی الحلبة. (منتهی الارب ).
