ضهزلغتنامه دهخداضهز. [ض َ ] (ع مص ) نیک کوفتن کسی را. سخت پاسپر کردن چیزی را. || آرمیدن با زن . || به پیش دهان گزیدن ِ ستور کسی یا چیزی را. (منتهی الارب ).
