ضهیاء

ضهیاء. [ ض َهَْ ] (ع ص ) زنی که نه حیض آورد و نه باردار گردد، یعنی مانا بمردان گردیده باشد، یا آنکه حیض آرد و باردار نگردد. ضَهْیاة. (منتهی الارب ). زن که عادت نبیند. زن که هیچ خون نبیند و فرزند نیز نیارد. || زنی که او را شیر نباشد. || زنی که پستان نباشد او را. (منتهی الارب ). || درختی است خاردار. (منتهی الارب ).