طائی
لغت‌نامه دهخدا
طائی . (ص نسبی ) منسوب به طی که پدر بطنی است . (منتهی الارب ). و از جمله حاتم از اسخیاء معروف عرب که از قبیله ٔ طی بوده است :
آنی تو که گر زنده شودحاتم طائی
علم و کرم و جود کند از تو تعلم .
نماند حاتم طائی و لیک تا به ابد
بماند نام بلندش به نیکوئی مشهور.
رجوع به حاتم شود. و ابوتمّام حبیب بن اوس طائی است . رجوع به ابوتمّام شود.
آنی تو که گر زنده شودحاتم طائی
علم و کرم و جود کند از تو تعلم .
سوزنی .
نماند حاتم طائی و لیک تا به ابد
بماند نام بلندش به نیکوئی مشهور.
سعدی .
رجوع به حاتم شود. و ابوتمّام حبیب بن اوس طائی است . رجوع به ابوتمّام شود.
