طارفة

طارفة. [ رِ ف َ ] (ع ص ) طارف . جاء بطارفة عین ؛ آورد مال بسیار از. (منتهی الارب ). ج ، طوارف . || در عربی بکسر ثالث ، شخصی را گویند که میان او و جدّ اکبر او آباء بسیار باشند یعنی از جد اکبر خود بسیار دور باشد. (برهان ). || میوه و جز آن که غریب و نادر بود.