طاعتگاه

طاعتگاه . [ ع َ ] (اِ مرکب ) طاعتگه . معبد. پرستشگاه . جایگاه عبادت . مقام پرستش :
یکی دیر سنگین برافراشتند
بجمهور طاعت گهش ساختند.

نظامی .

الهی در طاعتم باز کن
بطاعت گهم محرم راز کن .

عبداﷲ هاتفی .

|| جایگاه قربانی . محل مخصوص قربانی . منسک . قربانی جای . (منتهی الارب ).