طاق طارم
لغتنامه دهخدا
طاق طارم . [ ق ِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) به معنی طاق اخضر است که کنایه از آسمان باشد. (برهان ) (انجمن آرای ناصری ) :
رستخیز است خیز و باز شکاف
سقف ایوان و طاق طارم را.
رستخیز است خیز و باز شکاف
سقف ایوان و طاق طارم را.
خاقانی .