طاق مینائی

طاق مینائی . [ ق ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه است از آسمان و روزگار و چرخ :
عقل کل را آبگینه ریزه در پای اوفتاد
بس که سنگ تجربت برطاق مینائی زدم .

سعدی .