طالب علم
لغتنامه دهخدا
طالب علم . [ ل ِ ب ِ ع ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دانشجو. جویای دانش . خواستار علم :
کبک چون طالب علم است و در این نیست شکی
مسئله خواند تا بگذرد از شب سیکی .
کبک چون طالب علم است و در این نیست شکی
مسئله خواند تا بگذرد از شب سیکی .
منوچهری .