ترجمه مقاله

طاول

لغت‌نامه دهخدا

طاول . [ وِ / وَ ] (اِ) تاول . آبله ای باشد که بسبب سوختن یا کار کردن بر اعضا و دست و پا بهم رسد. برآمدگی پوست از سوختگی . آبله . برآمدگی جلد بکیفیتی که زیر آن آب جمع شده باشد. رجوع به تاول شود.
- طاول زدن ؛ تنفط. ایجاد طاول .
- طاول طاعونی ؛ سیاه زخم . خراج .
- طاول عظم جلدی ؛ نفاطة. ج ، نفاط.
ترجمه مقاله