ترجمه مقاله

طایفه ٔ گاودارخاریک

لغت‌نامه دهخدا

طایفه ٔ گاودارخاریک . [ ی ِ ف َ ی ِ ] (اِخ ) دهی است از بخش پشت آب شهرستان زابل ، واقع در 19هزارگزی شمال باختری بنجار و 5هزارگزی باختر راه فرعی ادیمی به زابل . جلگه ، گرم و معتدل با 559 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ هیرمند. محصول آنجا غلات و لبنیات . شغل اهالی زراعت و گله داری . راه آن مالرو است . چادرنشین هستند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8).
ترجمه مقاله