طبرداریة

طبرداریة. [ طَ ب َ ری ی َ ] (ع ص نسبی ، اِ مرکب ) منسوب به طبردار، رسته ای از رسته های لشکر که به طبر مسلح بودند و در اواسط قرن هشتم هجری نیز این دسته وجود داشته اند: الوظیفة السابعه (حمل السلاح ) حول الخلیفة فی المواکب و اصحاب هذه الوظیفة یعبر عنهم لزیهم بالرکابیه و بصبیان الرکاب الخاص . و هم الذین یعبر عنهم فی زماننا بالسلاحداریة و الطبرداریة. (صبح الاعشی ج 3 ص 484). والی الطبر تنسب الطبرداریه و هم الذین یحملون الاطبار حول السلطان . (حاشیه ٔ کتاب التاج ص 166).