طبیدهلغتنامه دهخداطبیده . [ طَ دَ / دِ ] (ن مف / نف ) گرم شده . تبیده . || مجازاً تبدار. باتب : بطبع چون جگر عاشقان طبیده و گرم برنگ چون علم کاویان خجسته بفال .منجیک .
