طحربة

طحربة. [ طُ رُ ب َ ] (ع اِ) لته پاره . (منتهی الارب ) (آنندراج ).و قیل خاص بالجحد. یقال : ما علیه طحربة؛ ای شی ٔ من اللباس . (منتهی الارب ). و منه حدیث القیامة: تدنو الشمس من رؤس الناس و لیس علی احد منهم یومئذ طحربة و ما فی السماء طحربة؛ ای شی ٔ من غیم . (منتهی الارب ).