طخیفةلغتنامه دهخداطخیفة. [ طَ ف َ ] (ع اِ) نوعی از آش . و آن چنان باشد که پاره های گوشت دردیگ انداخته ، آب بسیار در آن ریخته ، بر آتش نهند چون پخته شود فرودآرند. (منتهی الارب ). آبگوشت . یخنی .