طرآن
لغت‌نامه دهخدا
طرآن . [ طُرْ ] (اِخ ) کوهی است که کبوتر بسیار در آنجا باشد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). و منظور از حمام الطرآنی ، کبوتر منسوب بدان کوه است . ابوحاتم گفته که عامه ٔ مردم طرانی راطورانی تلفظ میکنند و آن ناصواب است از ابوحاتم پرسیدند که منظور ذوالرمة از طوریون در این بیت چیست :
اعاریب طوریون عن کل قریة
یحیدون عنها من حذارالمقادر.
ابوحاتم گفت : از ماده ٔ طرء نیست ، چه اگر از آن ماده بودی ، بایستی طرئیون گفتی ، پرسیدند: پس معنی آن چه باشد، گفت : مراد ذوالرمه آن بوده است که بفهماند تازیان بدوی از تازیان بلاد طور یعنی خطه ٔ شام بوده اند، چنانکه عجاج رجزسرای معروف گفته :
دانی جناحیه من الطور فمر.
اراد انه جاء من الشام .
اعاریب طوریون عن کل قریة
یحیدون عنها من حذارالمقادر.
ابوحاتم گفت : از ماده ٔ طرء نیست ، چه اگر از آن ماده بودی ، بایستی طرئیون گفتی ، پرسیدند: پس معنی آن چه باشد، گفت : مراد ذوالرمه آن بوده است که بفهماند تازیان بدوی از تازیان بلاد طور یعنی خطه ٔ شام بوده اند، چنانکه عجاج رجزسرای معروف گفته :
دانی جناحیه من الطور فمر.
اراد انه جاء من الشام .
(معجم البلدان ).
