طرانیدن
لغتنامه دهخدا
طرانیدن . [ طَ دَ ] (مص ) طرازیدن :
درِ مخزن و حجره ها باز کرد
طرانیدن حجله آغاز کرد.
(احتمالاً دگرگون شده ٔ طرازیدن باشد).
درِ مخزن و حجره ها باز کرد
طرانیدن حجله آغاز کرد.
میرنظمی (شعوری ج 2 ص 167).
(احتمالاً دگرگون شده ٔ طرازیدن باشد).