طرب شکار

طرب شکار. [ طَ رَ ش َ / ش ِ ] (نف مرکب ) که شادی شکرد. که ایجاد طرب کند :
آن جام طرب شکار بر دستم نه
وآن ساغر چون نگار بر دستم نه .

حافظ.