طروقلغتنامه دهخداطروق . [ طُ ] (ع مص ) برجستن گشن بر ماده . (منتهی الارب ). گشنی کردن شتر. (تاج المصادر بیهقی ). || به شب آمدن کسی را. (منتهی الارب ). به شب آمدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). آمدن به شب . || طلوع .
