طعطعةلغتنامه دهخداطعطعة. [ طَ طَ ع َ ] (ع اِ) حکایت آواز لیسنده چیز خوشمزه را یعنی زبان را به کام وغار اعلی چسبانده لذت خوردنی خوشمزه را گیرد، به روشی که آوازی از آن برآید. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
