طغاة

طغاة. [ طُ ] (ع ص ، اِ) ج ِ طاغی . رجوع به طاغی شود : و عجیبتر آن است که امیرالمؤمنین (ع ) در وقتی که به اجماع امت خلیفه بوده و با بغاة و طغاة حرب کرده است خواجه ٔ مجبر... تشنیع میزند. (کتاب النقض ص 351). و رجوع به طغات شود.