طلاوة

طلاوة. [ طَ / طِ / طُ وَ ] (ع اِمص ) خوبی . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ). نیکوئی . (مهذب الاسماء). || شادمانی . (منتهی الارب ). بهجت . (منتخب اللغات ). || قبول . (منتخب اللغات ). پذیرائی دل . (منتهی الارب ) (منتخب اللغات ). پذیرائی . و منه : سمعت ُ کلاماً علیه طلاوة. || جادوئی . (منتهی الارب ). سِحر. (منتخب اللغات ). || (اِ) پوست تنک مانندی سر شیر یا سر خون . || طعام باقیمانده ٔ در دهن . || آب دهن که بجهت بیماری و جز آن بسته گردد. (منتهی الارب ).