طلحة

طلحة. [ طَ ح َ ] (اِخ ) ابن عباس الصیرفی ، از مردم بغداد، معاصر مرداویج زیاری . صاحب مجمل التواریخ گوید: بسال 319 هَ . ق . در بغداد فتنه و شورش پدید آمد و دادخواهان ولایتی که به تصرف مرداویج درآمده بود روی بدان شهر نهادند و هاشمیان و عامه ٔ بغداد با ایشان متفق شدند «پس سرای وزیر غارت کردند و مقتدر خاصگیان را به سرای خویش آورد به نگاه داشت و مردمان اصفهان به تظلم آمدند و خطیب حمزة[ بن ] ابوالقاسم را از اسپ اندرکشیدند و کلاه از سر[ ش ]برگرفتند و شغب از حد برفت و هاشمیان رویها سیاه کردند و از گرسنگی و قحط فریاد میکردند و می گفتند الجوع الجوع ! پس طلحةبن عباس الصیرفی از بهر ایشان خوردنی بسیار فرستاد...». (مجمل التواریخ والقصص ص 377).