طلحة

طلحة. [ طَ ح َ ] (اِخ ) ابن عبیداﷲ التیمی ، معروف به طلحةالفیاض . یکی از بخشندگان معروف است . وی را ابن الصعبة نیز گویند، چه صعبه دختر عبداﷲبن عماد الحضرمی و خواهر علأبن الحضرمی مادر اوست و خود صحابیه بوده است . رجوع به عیون الاخبار ج 2 ص 199 و ج 1 ص 300 شود.