طلحة

طلحة. [ طَ ح َ ] (اِخ ) ابن مصرف الایامی ، از اهل همدان ، مکنی به ابوعبداﷲ.وفات او بسال 103 هَ . ق . و او را قرائتی است . زرکلی در الاعلام گوید: اقراء اهل کوفه به عصر خود بود و او را سیدالقراء گفتندی . وفات وی بسال 112 هَ . ق . بوده است . صاحب المصاحف آرد : حدیث کرد ما را عبداﷲ وحسن بن احمد و مسکین از هارون از ابان بن تغلب از طلحة الایامی از مجاهد: «ان رسول اﷲ صلی اﷲ علیه و سلم کان آخذاً بید عمر فلما انتهی الی المقام قال : هذا مقام انبیا ابراهیم . فقال له النبی (ص ) نعم . قال اء فلانتخذ مصلی ؟ فانزل اﷲ عز و جل : «و اتخذوا من مقام ابراهیم مصلی ». (قرآن 125/2). صاحب عیون الاخبار گوید : قال طلحةبن مصرف لرجل : لولا انی علی وضوء لاخبرتک بما تقول الشیعة. رجوع به الفهرست ابن ندیم و المصاحف و الاعلام و عیون الاخبار شود.