طلحةلغتنامه دهخداطلحة. [ طَ ح َ ] (اِخ ) ابن یحیی . محدث است . وی از ابوبردة و او از ابوموسی حدیث کرده است که ابوموسی کتابی آورد و گفت اگر بیم آن نداشتم که در این کتاب نام خدای تعالی باشد میسوختمش . (المصاحف ص 195).
