طنجیر

طنجیر. [ طِ ] (معرب ، اِ) دیگ فراخ دهن حلواپزی (معربست )، بفارسی پاتیله . (منتهی الارب ). پاتله . (نصاب ). پاتیله . پاتیل . دیگ . (منتهی الارب ). پاتله که آوند معروفست . (آنندراج ) (غیاث ). هلکاره . (ملخص اللغات حسن خطیب ). هرکاره . (دهار). ج ، طناجیر. (مهذب الاسماء). پاتیله ، و این در اصل فارسی و معرب تنجیر است . (منتخب اللغات ).