طنزکنانلغتنامه دهخداطنزکنان . [ طَ ک ُ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) نازکنان . در حال ناز و کرشمه : گه گه آید برِ من طنزکنان آن رعناهمچوخورشید که با سایه درآید بطرب .سنائی .
