طهس

طهس . [ طَ ] (ع مص ) درآمدن در زمین به استواری یا سستی . یقال : طهس فی الارض . ماادری این طهس ؛ نمی دانم به کجا رفت . و کذا ماادری این طهس به ، مجهولاً. (منتهی الارب ) (آنندراج ).