طوغان
لغتنامه دهخدا
طوغان . (اِ) نامی که چون عمرو و زید (در عربی ) و پیِر و پُل (در فرانسه ) استعمال شودچنانکه درین شعر با تگین یکجا یاد شده :
پند از هر کس که گوید گوش دار
گر مثل طوغانش گوید یا تگین .
پند از هر کس که گوید گوش دار
گر مثل طوغانش گوید یا تگین .
ناصرخسرو.