طویت

طویت . [ طَ وی ی َ ] (ع اِ) راز. (منتهی الارب ). اندیشه . (دهار) (دستوراللغة). نیت . ضمیر. (منتخب اللغات ). دل . (مهذب الاسماء). درون : وجوه لشکر و اعیان و حشم را بخواند و گفت شما عادت من در خلوص عبودیت و صفای عقیدت و طویت و یکدلی و مناصحت و عرفان حق نعمت این پادشاه شناخته اید. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 81). || قصد. (منتهی الارب ). || چاه . (منتخب اللغات ). چاه برآورده از سنگ . (منتهی الارب ). || پیچیدگی . (غیاث ) (آنندراج ).