طپنچه

طپنچه . [ طَ پ َ چ َ / چ ِ ] (اِ) طپانچه . تپانچه . سیلی . لطمه : الملاطمة واللطام ؛ با کسی طپنچه زدن . (مصادر زوزنی ): اکنون او را طپنچه بر روی زد. (تفسیر ابوالفتوح چ 1 ج 1 ص 760). عمر طپنچه بر روی او زد. (تفسیر ابوالفتوح ج 3 ص 305).