ظمیاء
لغتنامه دهخدا
ظمیاء. [ ظَم ْ ] (ع ص ) تأنیث اظمی . ناقة ظمیاء؛ ناقه ٔ سیاه و لب پژمرده و گندمگون و چشم کم گوشت باریک مژه و ساق کم گوشت و بن دندان اندک خون . || امراءة ظمیاءاللثات و ظمیاء الشفة و العین و الساق ؛ زن کم خون بن دندان و گندمگون لب و کم گوشت چشم و باریک ساق .
