عابدفریب

عابدفریب . [ ب ِ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) فریبنده ٔ عابد. که عابد رااز عبادت خدا باز دارد. سخت زیبا چنانکه عابد تارک دنیا را نیز بفریبد و شیفته ٔ خویش سازد :
از این مه پاره ٔ عابدفریبی
ملائک سیرتی خورشیدزیبی .

سعدی .

گوئی دو چشم جادوی عابدفریب او
بر چشم من بسحر ببستند خواب را.

سعدی .

آن چشم آهوانه ٔ عابدفریب بین
کش کاروان سحر بدنباله میرود.

حافظ.