عادت پذیر

عادت پذیر. [ دَ پ َ ] (نف مرکب ) خوی پذیرنده . آنکه از کسی یا چیزی عادت پذیرد. آنکه خوی دیگری را قبول کند :
کجا چون طبع مردم خوی گیر است
ز هر کس آدمی عادت پذیر است .

عطار.