عاشق باره

عاشق باره . [ ش ِ رَ / رِ ] (ص مرکب ) عاشق دوست . هواخواه عاشق خود :
چون سبو تا هست غم از زندگی در پیکرت
دستگیری کن می آشامان عاشق باره را.

صائب .