عامرة

عامرة. [ م ِ رَ ] (ع ص ) مؤنث عامر. آبادکننده . (آنندراج ) (منتهی الارب ). || معمور. آباد. || به مجاز، انباشته و پر : به اندک زمانی آن مال بسیار را بخزانه ٔ عامره میرسانیم . (حبیب السیر ج 3 ص 352). || مار. (از اقرب الموارد). و رجوع به عوامرالبیوت و عامر شود.