عبدالحمید
لغتنامه دهخدا
عبدالحمید. [ ع َ دُل ْ ح َ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمان بن زیدبن الخطاب ملقب به عدوی و مکنی به ابوعمر. وی از مردم مدینه و در حدیث ثقه بود عمربن عبدالعزیز او را ولایت کوفه داد و در حدود سال 115 هَ . ق . درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).