عبدالحمید

عبدالحمید. [ ع َ دُل ْ ح َ ] (اِخ ) ابن عبدالغنی بن احمد الرافعی . شاعر با استعداد بود. وی اسلوبهای قدیم و جدید را اصلاح کرد. در زمان حکومت عثمانی مناصبی احراز و دراوائل جنگ بین المللی اول به مدینه تبعیدش کردند. ازتألیفات اوست : ذکری یوبیل بلبل سوریه حاوی خطب و قصائد او. الافلاک الزبرجدیة و جز آن . وی به سال 1275 هَ . ق . متولد و در 1350 درگذشت . (از الاعلام زرکلی ).