عبدالرحمان

عبدالرحمان . [ ع َ دُرْ رَ ] (اِخ ) ابن حبیب الفهری معروف به صقلی . بخاطر درازی قامت و کبودی چشم و سرخ و سپیدی رنگ به صقلی معروف شد. هنگام استیلای عبدالرحمان معروف به «الداخل الاموی » بر اندلس با وی مخالفت کرد و به یاری عباسیان برخاست مردم اندلس به جنگ او درآمدند. وی به کوهی در ناحیه ٔ بلنسیه پناه برد الداخل برای سر او هزار دینار جایزه معین کرد و مردی از بربر وی را گرفت و به سال 162 غیلةً او را بکشت . (از الاعلام زرکلی ).