عبدالعزیز

عبدالعزیز.[ ع َ دُل ْ ع َ ] (اِخ ) ابن عبدالواحدبن اسماعیل الجیلی . وی طبیب و از مردم جیلان بود. در علم فلسفه و طب و دین تبحر یافت و به دمشق سکونت جست و قضاوت بعلبک بدو محول شد. سپس به سال 638 هَ . ق . قضاوت دمشق یافت و سپس وی را بگرفتند و به سال 641 هَ . ق . نزدیک بعلبک به قتل رساندند از تألیفات اوست : شرح الاشارت والتنبیهات که آن را برای مظفر ایوبی نوشته است ، اختصار الکلیات از قانون ابن سینا. (از الاعلام زرکلی ).