عبدالقادر

عبدالقادر. [ ع َ دُل ْ دِ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن اسماعیل العبدلانی . وی فقیهی متصوف و کردی الاصل است . به سال 1164 هَ. ق . به حلب متولد شد و سپس به دمشق رفت و به سال 1178 درگذشت . از تألیفات اوست : سلاح السفرفیما یوجب الظفر. رحلة الی الحجاز. الجمع الاوفی فی الصلاة علی المصطفی . رغبة الزوار فی الارتحال لزیارة الابرار. تحفة الاحباب فیمایجب به الخطاب . فردوس التدریس فی شرح قصیده ٔ محمدبن ادریس . زبدة اللیالی فی شرح عقیدة الامام غزالی . جود الموجود فی جحودالوجود. الکنز الاسنی فی شرح اسماء اﷲ الحسنی . المواضحة القویمة الفتح الربانی فی آداب طریقة الگیلانی . عین الصحو فی عوامل النحو. تحفة الاحبة فی علم اصول الحدیث . (از الاعلام زرکلی ).